Өнгөрсөн 7 хоногт төгсөлтийн баяртаа оролцоод ирлээ. Энэ удаагийн төгсөлтийн баяр Palmerston North хотод байрлах салбар сургууль дээр болсон тул миний амьдардаг Auckland хотоос урагш 7 цаг машинаар явж очлоо. Аялалд манай гэр бүлээс гадна Auckland хотод байдаг найзууд Тулгаа Erica, Болдоо Чимгээ, Май Соко, тэдний хүүхдүүд нийлээд 16-уулаа явсан юм. Эхний өдөр өглөөний 5 цагт гараад өдөр 1 цагийн үед захиалсан байрандаа хүрэв. Далайн эргээс холгүй байрлах тэр байр дажгүй тохитой ажээ. Нөхөртэйгээ далайн эргээр элдвийг хүүрнэн алхах тэр мөч сайхан байлаа. Майгийнхаа удирдан зохион байгуулж хийсэн амттай оройн хоолыг бүгдээрээ шуугилдан идчихээд, мөн л сайхан ярьж суулаа. Цаг завгүй ажиллах бид хэд дандаа ингээд суух нь ховор байдаг юм. 

Маргааш өглөө нь 6 цагт босоод хүүхнүүдтэйгээ далайн эргээр гүйж, дасгал хийгээд байрандаа ирж бүгдээрээ шүршүүрт орцгоолоо. Хэдийгээр 2 шүршүүртэй байсан ч сүүлд орсон хүмүүс хүйтэн усанд орж хэцүүдсэнийг эс тооцвол (Шинэ Зеландын байрнууд өөрсдөө усаа халаадаг том савтай байдаг учраас халаасан ус нь дууссан хэрэг) бүгд л 8:30 гэхэд бэлэн болцгоолоо. Сургууль хүртэл нэлээн зайтай ажээ. Бид 9:15 гээд сургууль дээр очсон боловч баярын үйл ажиллагаа тус хотын кино театрт болж байгааг гэнэт ухаарснаар санд мэнд амжиж, 9:28-д очтол намайг хүлээсэн зохион байгуулагч тосон ирж, суудалд маань хүргэн өгч, суулгангуут баярын ажиллагаа эхлэх нь тэр. Аливаа юмыг цагийг нь тулгаж очих дургүй ч энэ удаа ийм л юм болчихлоо. Гэхдээ баярын үйл ажиллагаа сайхан болсоон, төгсөлтийн бичлэгийн хэсгээс доор орууллаа. Тэр оройдоо бүгдээрээ хятад хоолны газар хооллоод, бүгдээрээ байрандаа ирж, сайхан амраад маргааш өглөө нь буцсан юм.

Буцах замдаа Hamilton хотоор дайрч Батмөнх ахынхаар орж, Нямаамаа эгчийн гарын хоол идэж сайхан ярьж суулаа. Улс төрийн байдал халуухан эгзэгтэй байсан нь ярианы гол сэдэв байв. Хүний нутагт цөөхүүлээ бидний хэдэн Монголчууд нэг нэгэндээ ах дүү шиг болчихдог юм байна. Шинэ Зеландын хаа нэгтээ өөр хотуудад суух гарын арван хуруунд багтах цөөхөн хэдэн айлуудаараа дайрч нутаг орны сонин хөөрөх бидний хувьд ах дүүгийндээ очсон мэт л санагдах. 

Пейж дээрээ тавьсан бичлэгнүүдээ оруулчихлаа. Бичлэгүүд энд түүх болоод үлдэх биз. Бид өөрөө өөрсдийнхөө түүхийг бичиж яваа хүмүүс. Үр хойчид минь үлдэх сайхан дурсамжуудаа бичиж үлдээх хэрэгтэй санагдаад байдаг юм.